Generał Choi Hong Hi urodził się 9 listopada 1918 roku w Ha Dae w Korei. Będąc wątły i chorowity otoczony był szczególną troską przez najbliższych. W 1930 r. za udział w wystąpieniach anty japońskich dwunastoletni Choi zostaje wyrzucony ze szkoły ( od 17.09.1905 r. Korea znajdowała się pod okupacją Japonii). Od tego też roku Choi kontynuuje dalszą edukację u prywatnego nauczyciela kaligrafii Han Li Dong, będącego także ekspertem Taek Kyon, koreańskiej sztuki walki, której uprawianie w jakiejkolwiek formie było zakazane przez okupantów.

W 1937 r. Choi wyjeżdża na studia do Japonii. Zgłębia tam tajniki Karate pod okiem mistrza G. Funakoshi. 7 grudnia 1941 r. Japonia rozpoczyna swój udział w II Wojnie Światowej, co wiąże się z powszechną mobilizacją do wojska młodych ludzi - także studenta Choi. Po przeszkoleniu, już jako porucznik zostaje wysłany na placówkę Pyongyang w Korei. Za organizację koreańskiego ruchu niepodległościowego zostaje skazany na siedem lat więzienia. W więzieniu dla utrzymania sprawności fizycznej ćwiczy samotnie w celi. Po pewnym czasie wspólnie ćwiczą więźniowie i strażnicy, zamieniając dziedziniec więzienia w "salę treningową". W tym okresie rodzą się podwaliny nowej sztuki, której w przyszłości nadana zostanie nazwa Taekwon-do. Zwolniony z więzienia Choi w 1945r. zostaje oficerem formującej się koreańskiej armii, w której robi błyskawiczną karierę. W 1948 r. Choi w stopniu pułkownika zostaje głównym instruktorem samoobrony w elitarnej Amerykańskiej Szkole Żandarmerii, a następnie przyjeżdża do USA na studia wojskowe w West Point.

W 1954 r. Choi wspólnie ze swoimi współpracownikami systematyzuje techniki, metody nauczania i założenia moralno-filozoficzne swojej sztuki, w szkole walki Oh Do Kwan. Rok później po raz pierwszy oficjalnie zostaje użyta nazwa Taekwon-do i rozpoczyna się promocja tej sztuki walki w Korei i na świecie.

W 1959r. Choi Hong Hi zostaje prezesem Koreańskiego Związku Taekwon-do i zastępcą dowódcy II Armii Tae Gu. Wraz z najlepszymi uczniami daje szereg pokazów w krajach Azji zadziwiając wszystkich wszechstronnością i skutecznością techniki Taekwon-do. W 1963 r. Taekwon-do zostaje zaprezentowane na pokazie w siedzibie ONZ zdobywając powszechny aplauz i uznanie. 22 marca 1966 roku powstaje Międzynarodowa Federacja Taekwon-do (ITF) z siedziba w Seulu.

1967-72 r. to okres nieustannych podróży Choia i drużyny pokazowej propagującej Taekwon-do na całym świecie. Zostają opracowane szczegółowe regulaminy rywalizacji sportowej i rozgrywane pierwsze zawody.

Generał Choi Hong Hi zmarł 15 czerwca 2002 roku.

Taekwon-do w polsce

Pierwsza sekcja Taekwon-do w Polsce powstała w 1974 roku w Lublinie.

Zajęcia prowadził Anglik A. Marshal. W 1975 roku powstaje sekcja w Łodzi prowadzona przez Lo Vanh Thiang, studenta z Laosu. Kolejnym ważnym ośrodkiem jest Kraków, gdzie 1978 roku gości Generał Choi Hong Hi z grupą pokazową.

W 1980 roku reprezentacja Polski wystartowała w Mistrzostwach Europy

w Londynie, gdzie Halina Urbańska zdobyła srebrny medal w konkurencji walk sportowych. Opiekunem ruchu Taekwon-do był w tym czasie ZSP.

Od 1982 roku ambasada koreańska miała wspierać ruch Taekwon-do w Polsce. W kraju znalazło się pięciu instruktorów koreańskich, którzy nauczali Taekwon-do (Łódź, Kraków, Gdańsk, Lublin, Warszawa). W tym czasie powstaje Ogólnopolska Federacja Akademickich Klubów Taekwon-do ITF, która działa bardzo prężnie organizując obozy szkoleniowe, egzaminy, pierwsze zawody ogólnopolskie i międzynarodowe. Towarzyszy temu powstawanie nowych sekcji i zwiększanie się liczby trenujących.

W latach 1984-86 następuje rozpad ruchu spowodowany względami politycznymi (masowa emigracja najlepszych zawodników i instruktorów).

22 lutego 1986 roku dochodzi do spotkania przedstawicieli istniejących sekcji Taekwon-do. Wynikiem tego zebrania było powołanie Społecznej Rady Klubów i Sekcji Taekwon-do ITF z siedziba w Lublinie. Sekretarzem generalnym został Tadeusz Łoboda.

W 1987 roku Taekwon-do zostaje przyjęte do Komisji Taekwon-do i Kick Boxingu Polskiego Związku Karate. Dzięki staraniom działaczy 11 stycznia 1989 roku zostaje wyodrębniona samodzielna Komisja Taekwon-do ITF Polskiego Związku Karate, która otrzymała nazwę: Rada Klubów Taekwon-do w Polsce. Ustalono jednocześnie podział kraju na strefy, wprowadzono turnieje kwalifikacyjne do Mistrzostw Polski oraz turnieje ogólnopolskie, określono zasady kwalifikacji do kadry narodowej.

24 marca 1991 roku powstał Polski Związek Taekwon-do ITF z siedzibą w Lublinie (prezes Tadeusz Łoboda). Celem związku jest rozwój i popularyzacja Taekwon-do w Polsce. Skupia on stowarzyszenia i inne jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie Taekwon-do oraz m.in.:
>> Reprezentuje ruch Taekwon-do w kraju i zagranicą
>> Opracowuje kierunki rozwoju TKD w Polsce i czuwa nad ich realizacją
>> Opracowuje regulaminy zawodów
>> Prowadzi szkolenia zawodników, trenerów i sędziów
>> Utrzymuje kontakty sportowe z organizacjami Taekwon-do w innych krajach
>> Nadaje uprawnienia instruktorskie, sędziowskie i stopnie szkoleniowe
>> Czuwa nad poziomem etycznym TKD
>> Powołuje trenerów kadry narodowej, organizuje starty i zgrupowania kadry